Είμαι άνθρωπος και δεν είμαι άλαλος αλλά βροντώδης και θα σας πάρει η φωνή μου στη μουσική, να σας εξημερώσει

Είναι κωφός αλλά δεν είναι άλαλος

Άλλο λαλιά και άλλο ομιλία. Η ομιλία μπορεί να επιτευχθεί ίσως και με νοήματα, σε πολύ περιορισμένο επίπεδο, και με σήματα και συνθήματα. Αλλά λαλιά γίνεται από τα όργανα της φωνής. Η κωφότης έφερε άλλοτε και αλαλία, διότι οι κωφοί αφήνονταν στο περιθώριο, με τη σφαλερή ιδέα ότι αφού δεν αντιδρούν και δεν απαντούν, κάτι συμβαίνει με το νου τους. Και έμεναν οι άνθρωποι και κωφοί και άλαλοι. Κωφάλαλοι, εθεωρείτο δηλαδή αναπόφευκτο σύνδρομο.

Το κείμενο το δανειστήκαμε από το “Κουφοχωριό” (διαδικτυακή κοινότητα στο Facebook) και φέρει την υπογραφή Spyridon Zengos. Είναι ένα συναισθηματικό, οργισμένο κείμενο που όμως αγγίζει ευαίσθητες χορδές: την κωφότητα που μπορεί να φέρει -και έφερνε- την αλαλία, ακριβώς επειδή οι κωφοί αφήνονταν στο περιθώριο. “Αφήνετε”, λέει ο συγγραφέας, “τα νεογέννητα να κουφαθούν για να έχετε και στο μέλλον πελάτες”… 

Πολύς κόσμος εξακολουθεί να το πιστεύει αυτό, λόγω κακής παιδείας μας, ελλιπούς γνώσεως. Αλλά έρχεται ξαφνικά ένας κωφός και αρχίζει και σου μιλάει! Καταλαβαίνει επίσης τι του λες, διότι παρακολουθεί τα χείλη σου, και με την πείρα της ανάγκης αναγνωρίζει τις λέξεις, αρκεί να σε βλέπει καθαρά. Είναι κωφός αλλά δεν είναι άλαλος. Και μπορεί να ζήσει μαζί σου, υπό την προϋπόθεση ότι προσέχεις λίγο περισσότερο τη συγκεκριμένη ανάγκη του ανθρώπου.

Αντί, όμως, να τον ανταμείψεις για την εξαιρετική προσπάθεια που κάνει για να ζήσει μαζί σου χωρίς να γίνει βάρος σε κανένα, με ίσους όρους, του βάζεις και ένα παράλογο αίτημα, κληρονομιά του απύθμενα βάρβαρου παρελθόντος μας και της κακής αντιλήψεως περί των πραγμάτων: του λες, “δεν σε αναγνωρίζω ως ίσο μου, σε θεωρώ ξεχωριστή κατηγορία που δεν θα μάθει ποτέ γράμματα και πάντα θα χρειάζεσαι έναν κολαούζο, ένα διαμεσολαβητή, έναν προστάτη, όπου και να πας, ό,τι και να κάνεις. Θα (σου) πληρώνω αυτόν τον αναγκαστικό κολαούζο και θα σε παρακαλέσω να μην με ξαναενοχλήσεις. Είσαι στο περιθώριο της ζωής και της παραγωγής και δεν περιμένω τίποτε από σένα, μόνο μην μπερδεύεσαι στα πόδια μου! Είσαι κωφάλαλος, τελεία”!

“Μα δεν είμαι”, λέει ο “κωφάλαλος”, “μιλάω σαν εσένα, αλλά δεν ακούω καλά ή δεν ακούω καθόλου. Όμως, αν μου μιλάς κατά πρόσωπο σε καταλαβαίνω, διαβάζω τις λέξεις στα χείλη σου και ξέρω γράμματα τόσο καλά όσο κι εσύ και περισσότερο, επειδή η γραφή και η ανάγνωση είναι για μένα πιο ζωτικής σημασίας από ό,τι για σένα! Δεν είμαι κωφάλαλος αλλά κωφός”!

Ναι, μπορείς να είσαι ό,τι πεις, αλλά κι εγώ έχω ένα έτοιμο κοστούμι που λέει “κωφάλαλος”, αυτό μου δώσανε αυτό θα σου φορέσω, τι να κάνω κι εγώ; Τόσα λεφτά στοιχίζει, να το πετάξω; Αν κάνεις κι εσύ ότι δεν λαλείς, μπιτ, θα σου πάρω και παγωτό και θα πάμε εκδρομή στο δάσος, να παίξεις με τα άλλα παιδάκια!

Αυτή τη “γλώσσα” μάς τη φορέσανε από το εξωτερικό, το γράφει και στην ούγια, εκλεκτή ποιότης, θα στη φορέσω λοιπόν κι εγώ και δεν θα πεις κιχ! Μόνο θα κουνάς τα κουλά σου και θα κάνεις μορφασμούς, ώστε όλοι να βλέπουν ότι μιλάς άλλη γλώσσα και ο διερμηνέας δίπλα σου είναι πολύ σοβαρό άτομο. Αλλιώς δεν έχει παγωτό, ούτε εκδρομή με τα παιδάκια στο δάσος!

Στα καλά παιδιά θα δώσουμε όλη την Ούνρα, στους μη συνεργάσιμους θα δώσουμε ένα χαμόγελο συμπόνιας.

Ψέματα λέτε! Ούτε αυτό δεν μου αξιώσατε, βουρκώνετε με τους ψεύτες που υποκρίνονται αλαλία, με σπρώχνετε να υποταχτώ στη βία σας, με χαλάτε, με υποβιβάζετε για να φανείτε καλοί, ενώ είστε θηρία! Αφήνετε τα νεογέννητα να κουφαθούν για να έχετε και στο μέλλον πελάτες, χαλάτε την ομορφιά των ανθρώπων, γιατί μισείτε την ανθρωπιά, τη φοβάστε, την πολεμάτε!

Είμαι άνθρωπος, με όλα τα τραύματα, και δεν είμαι άλαλος αλλά βροντώδης και θα σας πάρει η φωνή μου στη μουσική, να σας εξημερώσει!

Πηγή: ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΦΩΝ